سنگ محافظ من...
مامان سه تا سنگ به من داده بود. خیلی پیش‌ترها... یعنی چند سال قبل از رفتنش... یک عقیق قهوه‌ای نسبتا بزرگ که رویش وان یکاد نوشته شده بود و من بخاطر انحراف از معیارهای مذهبی‌ام هرگز قدرش را ندانستم، یک شرفِ‌شمس کوچک که دلم می‌خواست انگشترش کنم و فرصتش نشد... و یک عقیقِ سلیمانیِ یمانیِ خیلی قدیمی، از آن سنگ‌های نتراشیده درجه یکی که نمونه‌اش این روزها توی این بازار فراوانیِ در واقع شیشه‌های محصول چین، سخت گیر می‌آید... خیلی سخت.
بعد از رفتن مامان توی شلوغی‌های همان روزها یک جعبه جواهر کوچک از اتاق من غیب شد... هیچ چیزش برایم مهم نبود مگر انگشتری که با اولین حقوقم برای او کادوی روز مادری خریده بودم و همین سنگ‌ها... این میان به طرز عجیب و غریب و غیر قابل‌باوری آن عقیق سلیمانی آن روز توی آن جعبه نبود و در نتیجه باقی ماند... در تمام این چند سال حتی یک بار هم از پوشش مخملش درش نیاورده‌ام. حتی به این فکر نمی کردم که دورش را قاب بگیرم برای اش زنجیر بخرم و بیاندازم به گردنم.... هیچ وقت فکر نکردم این سنگ مال من است. احساس می‌کردم این چیزی که دور از چشم آدم‌ها نگهش داشته‌ام، می‌تواند مثل یک نگهبان کوچک مواظبم باشد... می‌دانستم این هدیه یک آدم ویژه به مامان بوده که حالا آمده و رسیده دست من... هرگز دلم نخواست تصاحبش کنم، احساس می کردم این یکی را نداده بود که برای من باشد، انگار امانت او بود پیش من...
همین روزهاست که سنگم را بیاندازم گردن تو
پ.ن: از مهم‌ترین خواص عقیق سلیمانی یمانی گویند اثر دارد بر تعادل و تنظیم چاکرای هفتم، تغییر و دگرگونی در راستای مثبت (مثبتش را خود سنگ حدس می‌زند آیا؟ یا بر طبق روالِ دل آدم است قضیه؟ که از این مثبت‌تر در جهان یافت می‌نشود)، ایجاد تحول در فرد و افزایش تفکرات روشن و خودباوری، افزایش درک و شهود درونی، کمک به غلبه بر اعتیاد و وسواس های فکری و رفتاری، سنگ موفقیت، دفع سموم از بدن، ایجاد توازنی بی‌نظیر بر روی ذهن و روان، افزایش عملکرد ذهنی، بهبود تمرکز و توانایی‌های تحلیلی، کاهش خشم و افزایش حس امنیت، بهبود چشم ها و تنظیم کارایی معده و رحم و تزکیه و پاک سازی سیستم لنفاوی و لوزالمعده و تقویت رگهای خون و درمان اختلالات پوستی و .... اینها را فروگذار... زدودن غم و اندوه و درمان مسائل عاطفی سرکوب شده... همین مرا و تو را بس...
